عید فطر ، تابش نور الهی بر آئینه دلهای مومنین و انعکاس رافت و عشق بین مسلمانان مبارک و گوارا باد

عیدتان مبارک

" به نام پروردگار بی همتا

همه از خدائیم و به سوی خدا باز می گردیم

فاجعه دلخراش و حزن انگیز زلزله اخیر در استان آذربایجان شرقی که در عصر روز شنبه 21 مرداد 91  رخ داد و باعث کشته شدن تعدادی از هموطنانمان گردیده ، مایه اندوه و تاسف بی نهایت ملت ایران شده است. مردم غیور و پهلوان پرور دیار ستارخان و باقرخان که این روزها در کنار میلیون‌ها هموطن رخت سیاه بر تن دارند یقینا این مصیبت را با قدرت و شکیبایی تمام پشت سر خواهند گذاشت و همچون همیشه به مثابه کوهی استوار، راست قامت و با شکوه در مسیر پیشرفت گام بر خواهند داشت. به عنوان قطره ای از دریای بیکران مردم ایران زمین، خودم را در این مصیبت بزرگ شریک میدانم و از درگاه ایزد منان برای بازماندگان و خانواده های عزادار صبر عجیل را آرزو دارم.

                                                                                                       رضا بهمنی

 یک رعیت در زمان ناصرالدین شاه ، نوشته ای كه ذیلا از نظر خواننده گرامی می گذرد نامه ای است كه مرحوم میرزا محمد الویری به مرحوم احمدخان امیر حسینی سیف الممالك فرمانده فوج قاهر خلج رقمی داشته كه شروع تا خاتمه نامه تمام از حروف بی نقطه الفبا انتخاب و در نوع خود از شاهكارهای ادب زبان پارسی به شمار می آید.

انگیزه نامه و موضوع آن قلت در آمد و كثرت عائله و تنگی معیشت بوده است. این نامه در زمان ناصرالدین شاه بوده.

دلمرده آلام دهرم. كوه كوه دردها در دل دارم.
مدام در دام وام، و علی الدوام در ورطه آلام
دهرم هر سحر و مسا در واهمه و وسواس كه مداح
که گردم و كرا واسطه كار آرم كه مهامم را
اصلاح دهد و دو سه ماهم آسوده دارد. مكرر داد
كمال دادم و در هر مورد مدح معركه ها كردم.
همه گوهر همه در، همه لاله همه گل، همه عطار
روح همه سرور دل، اما لال را مكالمه و كررا
سامعه و كور را مطالعه آمد. همه را طلا سوده
در محك ادراك آورده احساس مس كردم و لامساس
گو آمدم. اما علامه دهرم، ملولم و محسود و
عوام كالحمار محمود و مسرور ... لا اله الا
الله وحده وحده دلا در گله مسدود دار در همه
حال كه كارهای همه عكس مدعا آمد علاوه همه
دردها و سرآمد كل معركه ها عروس مهر در
آرامگاه حمل در آمد. عالم و عام لام و كرام،
صالح و طالح، صادر و وارد، كودك و سالدار،
گدا و مالدار، همه در اصلاح اهل و اولاد و هر
كس هر هوس در معامله و سودا دارد آماده و
اطعمه و هر سماط گرد آورده، حلوا و كاك،
سركه و ساك، كره و عسل، سمك و حمل، گرمك و
كاهو، دلمه و كوكو، امرود و آلو، الی كلم
كدو، همه در راه، مكر دعاگو كه در كل محرومم
و در حكم كاالمعدوم. اگر موهوم و معلول معدل
سه صاع و دو درم ارده گردد حامد و مسرورم.
مگر كرم سر كار اعلی كه سرالولد و سرالوالد
در او طلوع كرده و دادرس آمده، درد ها دوا،
وامها ادا و كامها روا گردد.

له طول عمر كطول المطر سواء له الدرهم، و كه
المدر دهد مرد را كام دل كردگار همه عمر
آسوده و كامكار دل آرا همه كار و كردار او
ملك در سما مادح كار او طول الله عمره و دمره
حاسده، هلك اعدانه، اعطه ماله، اصلح احواله
و اسعد اولاده مدام السماء

میر شکال(حسین نوایی) معروف به میرون بساک درگذشت

با کمال تاسف و تاثر با خبر شدیم هنرمند فرزانه جناب آقای حسین نوائی (میرشکال) معروف به تشمال میرون بساک که ایل جلیل بختیاری با نواهای گرم او در مراسمات شادی و غم آشنا هستند ، در سن 60 سالگی شب 17 مرداد ماه 91 (18 رمضان) در شهرستان الیگودرز بر اثر سکته قلبی دار فانی را وداع گفت . خداوند رحمتش نماید .

این ضایعه اسفناک را به ایل حلیلقدر بختیاری ، طیف هنرمندان , طایفه بساک و خانواده محترم ایشان تسلیت عرض می نمائیم . یاد و خاطره ونواهای گرم این عزیز همیشه در دلها باقی خواهد ماند . روحش قرین رحمت

مراسم خاکسپاری  امروز پنجشنبه 19/05/91 - الیگودرز 

 
در روزگاری که بهانه های بسیار برای گریستن داریم
شرم خندیدن، به تمسخر هم میهنان را بر خود نپسندیم.
کار سختی نیست نشنیدن، نخواندن و نگفتن لطیفه های توهین آمیز...
با اراده جمعی، این عادت زشت را به یک ضدارزش تبدیل کنیم.
رخشان بنی اعتماد

   یک روز یه ترکه

اسمش ستارخان بود، شاید هم باقرخان... ؛

خیلی شجاع بود، خیلی نترس... ؛

یکه و تنها از پس ارتش حکومت مرکزی براومد، جونش رو گذاشت کف دستش و سرباز راه مشروطیت و آزادی شد، فداکاری کرد، برای ایران، برای من و تو، برای اینکه ما تو این مملکت آزاد زندگی کنیم.

یه روز یه رشتیه...

اسمش میرزا کوچک خان بود، میرزا کوچک خان جنگلی؛
برای مهار کردن گاو وحشی قدرت مطلق شاه تلاش کرد، برای اینکه کسی تو این مملکت ادعای خدایی نکنه؛

اونقدر جنگید تا جونش رو فدای سرزمینش کرد.

یه روز یه لره...

اسمش کریم خان زند بود، موسس سلسله زندیه؛

ساده زیست، نیک سیرت و عدالت پرور بود و تا ممکن می شد، از شدت عمل احتراز می کرد.

یه روز یه قزوینی...

به نام علامه دهخدا ؛

از لحاظ اخلاقی بسیار منحصر بفرد بود و دیوان پارسی بسیار خوبی برای ما بر جا نهاد.

یه روز ما همه با هم بودیم...، ترک و رشتی و لر و اصفهانی ...

تا اینکه یه عده رمز دوستی ما رو کشف کردند و قفل دوستی ما رو شکستند... ؛

حالا دیگه ما برای هم جوک می سازیم، به همدیگه می خندیم! و اینجوری شادیم!

این از فرهنگ ایرانی به دور است. آخه این نسل جدید نسل قابل اطمینان و متفاوتی است.

پس با همدیگه بخندیم نه به همدیگه
آنقدر این ایمیل را بفرستیم و
بخوانیم تا عادتهای قجری در خندیدن به
هر هموطن(آنكه در دیده ما جا دارد) در ما بمیرد
و با هم یكی باشیم
مثل همیشه،
مثل زمانهای سختی و مثل زمانهای جشن و افتخار

انالله و اناالیه راجعون

بانهایت تاسف و تاثر درگذشت یکی از بزرگان ایل بختیاری جناب آقای حاج پرویز زلقی پدر آقایان مهندس فرزاد ، آمنوچهر و شهرام زلقی را به عموم جامعه بختیاری و به طایفه محترم زلقی خصوصا خانواده آن مرحوم تسلیت عرض می نمائیم . از خداوند متعال برای آن مرحوم رحمت واسعه و برای بازماندگان صبر و شکیبائی مسئلت می نمائیم

                                                         از طرف طایفه بساک

در دعاهای قنوت سحرت

در مناجات خدائی شدنت

هرگز از یاد مبر

من جا مانده که بی حد به دعا محتاجم ..

آغاز ماه پرفضیلت رمضان ، ماه مهمانی خدا بر همه مسلمین مبارک